Wat is ‘het Aruba Effect'?

Het Aruba Effect is wanneer je na twee dagen geen wekker meer nodig hebt omdat je lichaam het ritme van het eiland overneemt. Het is de rust die je voelt als je ’s ochtends koffie drinkt en alleen vogels en wind hoort. Opeens merk je dat je anders ademhaalt, langzamer loopt, vaker lacht om kleine dingen. Je buurman zwaait elke dag en na een week ken je zijn verhaal. De dame in de supermarkt of het restaurant vraagt hoe je heb geslaapt, en het meent ook nog. En die zonsondergangen? Die worden geen gewoonte, maar een dagelijkse herinnering dat er mooie dingen bestaan waar je niets voor hoeft te doen behalve aanwezig zijn.

Meer dan toerist

Het echte gevoel begint pas wanneer je merkt dat je niet meer praat over “locals” en “toeristen” – omdat die grens vervaagt. Je kijkt niet langer van een afstand, maar doet mee. Ineens zit je in gesprek met mensen die je een week geleden nog niet kende, maar die nu vragen of je volgend jaar weer terugkomt. Je wordt uitgenodigd voor een drankje in een bar, krijgt tips voor plekjes die niet in reisgidsen staan, en hoort verhalen die alleen met vrienden gedeeld worden. Het eiland omarmt je niet met grote gebaren; het gebeurt in kleine momenten, tot je merkt dat je geen bezoeker meer bent, maar onderdeel. En dat voelt zo natuurlijk dat je je afvraagt waarom je ergens anders ooit zo gespannen was.

Eenvoudig geluk

Dit bijzondere gevoel is niet iets dat je kunt googlen, maar wel overal voelen. In samen eten, iedereen echt in het moment, genietend van vers gevangen vis. In de spontane domino-potjes waar je mag aanschuiven, ook al ken je de regels niet. In carnaval, waar het hele eiland één familie wordt die samen danst. Maar ook in die stille momenten aan het water, wanneer iedereen tegelijk stilvalt omdat de lucht van kleur verandert. Of in de eenvoud van een zonsondergang kijken vanuit je auto, geparkeerd bij het strand.